Eind maart stuurde de kerkenraad van Capelle aan den IJssel - Noord een beoordeling van de behandeling van de revisieverzoeken op de Generale Synode van Goes 2020..
Kunnen we zo inderdaad samen dienen?
Zo’n 2000 jaar was de algemene opinie dat vrouwen geen gezaghebbende ambtsdrager kunnen zijn in Christus’ kerk.1 Dat kan een insluipsel zijn (vanuit de Joodse cultuur en niet gecorrigeerd door wat Jezus en de apostelen hebben geleerd) al vanaf het allereerste begin van de nieuw testamentische kerk, waar nooit verder over nagedacht is en altijd maar zonder aarzeling voor zoete koek geslikt is. Dat zou betekenen dat er nooit echt over nagedacht is. Dat is echter niet het geval. Het was weliswaar doorgaans geen brandpunt van de discussies (die gingen over de naturen van Christus, over de verlossing enz.) maar er was wel degelijk sprake van 2000 jaar nadenken hierover. En steeds weer kwam men (tot voor ca 100 jaar) tot de conclusie: nee, geen ambten voor onze zusters. Zeer gewaardeerd, maar niet in die functie.
Aanvaardt elkaar zoals Christus u aanvaard heeft!
In onderstaand artikel probeer ik een kenschets te geven van het proces van onderlinge vervreemding en verwijdering, dat zich in de afgelopen jaren voltrekt in de GKv. Daarin spelen met name de besluiten M/V en ambt, zoals die zijn genomen door de synoden van Ede 2014, Meppel 2017 en Goes 2020, een onmiskenbare rol. Ter illustratie van mijn waarneming van deze onderlinge vervreemding en verwijdering in de GKv dient het artikel van Eline Kuijper over de situatie in de GKv te Ten Boer. (ND 12-12-20).
M/V en ambt: het commissierapport gewogen
Vlak voor de vakantie verscheen het rapport van de synodecommissie Revisieverzoeken man/vrouw en ambt, onder de titel Elkaar dienen. Dit rapport zal dienend zijn aan de besluitvorming door de synode die, zo de Here wil, op 4 en 5 september over dit onderwerp zal vergaderen.
