Lieve kinderen,
Ik hoor nog geen ander protest dan dat vooral de eerste brieven behoorlijk lang zijn. Ik weet niet of het mij lukt om per brief minder te behandelen. Sommigen vroegen ook nog naar de ideeën van dr Gijsbert van den Brink. Als je daar meer van wilt weten, moet je maar even op internet zoeken. Ik noemde zijn visie alleen maar om aan te geven dat er van meerdere kanten een bepaalde “druk” komt om de Bijbel anders te lezen dan we gewend zijn.
In de vorige brief gaf ik aan dat naar mijn indruk professor Ad de Bruijne spreekt en denkt over het komen van het Koninkrijk vanuit de gedachte dat God de huidige, gevallen schepping transformeert naar het niveau van het Koninkrijk. Ik ga zelf dus liever uit van een herstel van de oorspronkelijke schepping (van vóór de zondeval). Uiteraard niet in de zin dat we straks op de nieuwe aarde weer teruggetransplanteerd zijn naar het niveau van Adam en Eva in het paradijs. De Bruijne heeft natuurlijk gelijk dat er ondanks de zonde toch ook veel (goede) ontwikkeling geweest is. Overigens klinken dan toch in mijn oor ook nog altijd de woorden van DKW (de bekende ds. DK Wielinga): “Laat je niet voor de gek houden: na de zondeval was er geen sprake meer van evolutie, maar van devolutie.” Afgemeten naar de norm van Gods Woord is niet alle ontwikkeling ook echt vooruitgang.
Van wie is het verslag van de schepping afkomstig?
Nu het beloofde argument waarom we naar mijn mening Genesis 1-3 wel mogen gebruiken om daarin een soort scheppingsorde te ontdekken.
In de Bijbel zijn heel wat menselijke schrijvers actief geweest. Zij hebben soms over heel wonderlijke en opzienbarende dingen moeten schrijven. Ook wel eens over dingen die ze zelf nog niet begrijpen konden. Er zijn in ieder geval twee Bijbelschrijvers die geschreven hebben over zaken die haast helemaal buiten de ervaringswereld van hen en ons liggen. Ik denk aan Daniël en aan Johannes. Zij moeten immers schrijven over gebeurtenissen die ver buiten hun eigen ervaringswereld lagen. Openbaringen en visioenen. Als profeten werden zij uitgetild boven tijd en plaats. Onze menselijke tijd zagen ze als het ware vanuit de hemel. Soms was wat ze zagen en hoorden moeilijk te begrijpen, maar ieder van ons zal het er toch mee eens zijn dat het hier wel gaat om het Woord van God voor ons.
Maar eigenlijk is er nog zo’n Bijbelschrijver die moest schrijven over een tijd die op z’n minst gedeeltelijk zelfs helemaal geen deel uitmaakt van de menselijke (geschapen) tijd. Het gaat dan om Mozes.
Mozes schrijft een verslag
Als de aarde al redelijk bevolkt is en als de dramatische gevolgen van de zonde overal voor het opscheppen liggen, krijgt Mozes van de Here de opdracht om het scheppingsverhaal op papier te zetten. Ik weet niet precies hoe dat gegaan is. Heeft Mozes de gezuiverde verhalen die waren doorgegeven van geslacht op geslacht moeten vastleggen op perkament? Of heeft de Here hem een aantal gebeurtenissen door middel van een visioen laten zien? Of misschien heeft de Here wel gewoon Zelf het verhaal van zijn schepping aan Mozes verteld! Dat lijkt me niet onmogelijk. Mozes heeft heel wat keren heel werkelijk met God mogen spreken. Er was dus eigenlijk niet een geschikter kandidaat dan Mozes voor het opschrijven van het verhaal over het ontstaan van de mensheid en het ontstaan van het volk van de Here.
Mozes geeft het Woord van God door
Mozes moet dus iets gaan opschrijven wat gebeurd is ver vóór zijn eigen tijd. Zelfs nog vóór de zondvloed en de zondeval. En dat verhaal ging over iets wat heeft plaatsgevonden in de tijd dat de tijd zoals wij die kennen nog niet eens geschapen was. Een tijd dat er in ieder geval geen menselijke getuigen bij waren. Geen mens heeft dit aanschouwd. Dit maakt het onmogelijk dat we Genesis 1-3 zouden moeten zien als een soort interpretatie van Mozes over gebeurtenissen in een ver verleden. Wat op schrift gekomen is, is niet anders dan Schrift (met een hoofdletter). Woord van God. We lezen in Genesis 1-3 niet minder dan het Woord van God voor ons over ons ontstaan.
God Zelf doet verslag in een eigen samenvatting
Jullie weten niet hoe het met de schepping allemaal precies gegaan is. Ik weet dat ook niet. Alleen de Here weet dat. Het voordeel er van als je je op de hoogte stelt van de evolutietheorie is dat je je er van bewust wordt wat een gigantisch werk de schepping geweest moet zijn. Voor een heel groot deel is dat werk verricht in de tijd dat er nog helemaal geen mensentijd was. Stel eens dat God dat allemaal te boek had laten stellen voor ons: er zou geen einde komen aan de rij boeken en wij zouden in eeuwigheid niet uitgelezen raken. Maar God beperkt Zich. Hij geeft Mozes de opdracht een door hem Zelf gemaakte samenvatting van een eeuwig werk op papier te zetten. Ik vind het dan niet zo vreemd dat God, van Wie dus deze samenvatting alleen afkomstig kan zijn, precies datgene op papier laat zetten wat wij vandaag echt en noodzakelijk moeten weten. Elk woord is belangrijk! Het zijn nauwkeurig gekozen woorden. En wat er verteld wordt, wordt een kunstwerk waar geen woord van gelogen is en waar ook geen woord van op de verkeerde plek staat.
Gezien het feit dat het ‘verslag’ van de schepping van niemand anders afkomstig kan zijn dan van de enige Getuige, de Schepper Zelf, heeft dit verslag een meer dan fundamenteel gewicht. In dit verslag openbaart God Zich als Schepper en ook hoe Hij Zich zijn schepping heeft voorgesteld. Hier, in dit goddelijke verslag vind je ook de grondlijnen van die nieuwe schepping waartoe God niet gedwongen werd, maar die een geplande vervolmaking en voltooiing vormt van het werk wat Hij begonnen is in de eeuwigheid en in het begin van de tijd zoals wij die kennen.
Spreken over scheppingsorde is legitiem
Ik hoop dat jullie mij kunnen volgen in mijn gedachten. Natuurlijk wil iedereen Genesis 1-3 serieus nemen. Maar ik denk dat we dat serieus nemen niet alleen moeten uitspreken, maar ook moeten gaan doen. En dat betekent volgens mij: luisteren wat de Here openbaart aan het begin om van daaruit de lijnen vol verwachting door te trekken naar het einde. De Bijbel begint niet met het evangelie naar Mattheus, maar met het boek Genensis. Het kruis (Mattheus) heeft niet met Genesis 1 en 2 te maken (schepping), maar met Genesis 3 (zondeval). Als je die lijn volgt, kun je de onbekommerde manier begrijpen waarop de Here Jezus, Paulus en Petrus teruggrijpen op instellingen van vóór de zondeval. Ik blijf voorlopig dus toch maar gewoon van een scheppingsorde spreken.
Tot zover deze keer. Liefs, pa.