Lieve kinderen,
Jullie gaven aan dat je het verschil tussen dat ‘transformeren’ van de schepping en het ‘herstellen’ nog niet zo erg zien zitten. Ik begrijp dat. Het lijkt misschien een beetje een woordspelletje. Zo nodig zal ik daar later nog wel op terugkomen. Laat ik eerst nog even in herinnering brengen waar ik heen wil. Het was mij opgevallen, weet je nog, dat niet iedereen staat te juichen als je in de m/v discussie een beroep doet op Genesis 1-3. Terwijl in die eerste hoofdstukken van de Bijbel voor je gevoel juist heel veel belangrijke argumenten te vinden zijn. Ik vroeg me dus af: hoe kan dat? Waarom laten sommigen deze hoofdstukken liggen?
Ik meende een aanwijzing te vinden in het spreken van professor de Bruijne over het beleid van God om de gevallen schepping te transformeren richting het Koninkrijk. In dat kader spreekt hij over een ontwikkeling in de tijd. Even heel kort door de bocht: sinds de zondeval is er heel wat misgegaan, ook in de verhouding tussen mannen en vrouwen. In heel de tijd van het OT krijgen mannen als regel de leiding. Van vrouwen werd verwacht dat ze zich zouden voegen naar deze leiding. Dat was in de tijd van Paulus in feite ook nog zo. Paulus ging er van uit dat het een chaos zou worden als vrouwen, zeker in de kerk, zich niet zouden onderwerpen aan het gezag van de mannen. En ook bij een kerkvader als Augustinus, die zo’n 300 jaar later leefde, was het nog steeds zo dat vrouwen een plaats kregen ‘onder’ de man omdat men bang was voor maatschappelijke en kerkelijke chaos. Maar intussen leven wij al weer een heel stukje verder in de geschiedenis en wat blijkt? In onze Westerse maatschappij hebben vrouwen zonder probleem praktisch dezelfde positie ingenomen als mannen. Om dan dezelfde angst voor wanorde vast te houden als Paulus en Augustinus lijkt dus absoluut niet meer nodig. Wij zijn in feite, mee door de invloed van het christendom, opgeschoven naar een situatie die al veel dichter aanligt tegen de uiteindelijke bedoeling van God die Hij bezig is te realiseren in zijn komende Koninkrijk. Daar immers zal geen sprake meer zijn van onderschikking van welk menselijk schepsel ook aan een ander menselijk schepsel. Wij allemaal, mannen en vrouwen, zullen meeregeren met Christus. Zo ongeveer loopt de denklijn van professor de Bruijne.
Je kunt niet ontkennen dat dat een mooie gedachte is: de realiteit van het bederf dat door de zonde ook de verhouding tussen mannen en vrouwen verziekt is, eens zal ophouden. Autoritair mannelijk en ondergeschikt vrouwelijk wordt getransformeerd en daardoor zal er een einde komen aan de al of niet terechte gezagsverhoudingen. Er zal geen sprake meer zijn van huwelijken, want het huwelijk als instelling zal vervuld zijn in het huwelijk tussen Christus en zijn gemeente.
Toch kan ik met deze lijn eerlijk gezegd helemaal niet uit de voeten. Want terwijl bescheidenheid de Bruijne doet zwijgen over de oorspronkelijke schepping, spreekt hij ongewild door zijn beschrijving van de toekomst wel degelijk grote woorden juist over die oorspronkelijke schepping. Want als uitgangspunt, zo komt het mij voor, neemt hij de idee dat het in zaken als ‘autoriteit en gezag’ slechts om een soort noodmaatregel gaat die God tijdelijk heeft ingesteld vanwege de zonde. En daar geloof ik helemaal niets van. En dat komt omdat ik naar dat werken van God aan zijn Koninkrijk niet wil kijken als alleen een transformatie van de gevallen schepping, maar ook als een herstel van de oorspronkelijke schepping. Concreet betekent dat dat ik naar het Koninkrijk van God wil kijken vanuit het geopenbaarde begin. Dat begin waarvan God meerdere keren zei dat het goed was. God zei niet dat het al volmaakt was, maar wel dat het goed was.
Weet je waarom ik er zo bang voor ben dat we het scheppingsverhaal nauwelijks een rol laten spelen in de discussie over m/v? Niet omdat mij dan een aantal argumenten zou worden ontnomen. Nee, het heeft een andere achtergrond. Ik duid dat nu even kort aan en dan zal ik daar in een volgende brief uitgebreider op ingaan. Het gaat mij er om dat duidelijk wordt dat satan met zijn sluwe verleidingactie in het paradijs niet bewezen heeft dat Gods schepping per saldo toch minder goed was dan God aanvankelijk dacht. God werd niet door satan gedwongen een nieuwe schepping te maken. Ook niet een schepping 2.0. God gunt satan niet de triomf van een overwinning. Daarom gaat God naar mijn overtuiging ook niet een nieuwe poging doen, maar Hij gaat de geschiedenis zo leiden dat er op een wonderlijke en ongedachte manier aan alle schepselen duidelijk wordt dat er volledig herstel komt van alles wat door schepselen beschadigd is. In de ‘nieuwe’ schepping zit niet een verborgen correctie van de ‘oude’ schepping. Daarover zal ik de volgende keer nog iets meer schrijven.
Groeten, Pa
tot volgende week